o RETy!

Podatkowa strona nieruchomości
Cykliczny newsletter dla branży RE

wrzesień 2021

Usługi związane z najmem długoterminowym powinny podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT – tak wynika z wiążącej informacji stawkowej Dyrektora KIS z 20 września 2021 r. (0112-KDSL2-1.440.103.2021.2.MK).
Sprawa dotyczyła określenia stawki VAT właściwej dla zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących oraz pozostałych osób.
„Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN „zakwaterować” znaczy „przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania”. Z kolei „zakwaterować się znaczy „zamieszkać gdzieś tymczasowo”. (…) „usługa (…) która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”, ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług, przewidział preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy” – wskazał Dyrektor KIS.
„Po raz kolejny Dyrektor KIS potwierdził w ramach WIS o możliwości zastosowania stawki VAT 8% dla tzw. usług tzw. PRS” – komentuje Małgorzata Wąsowska kierująca zespołem podatkowym w act BSWW legal & tax.

Kary umowne zapłacone z tytułu odstąpienia od umów najmu mogą w pewnych sytuacjach stanowić koszty podatkowe – tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 31 sierpnia 2021 r. (0111-KDIB1-3.4010.498.2017.6.MBD).
Sprawa dotyczyła spółki, która w wyniku przeprowadzonych analiz stwierdziła, że prowadzona przez nią działalność w najmowanych powierzchniach może być nieefektywna z ekonomicznego punktu widzenia, tj. może skutkować poniesieniem strat w sensie ekonomicznym. Dyrektor KIS potwierdził, że w takim przypadku zapłata kar umownych wiąże się z zachowaniem źródła przychodów, a do opisywanych kar nie stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT.
„(…) mając na uwadze, że Kary Umowne wynikające z Umów najmu spełniają definicję kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o PDOP oraz przedmiotowe Kary Umowne nie mają charakteru kar umownych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PDOP, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych Kar Umownych” – potwierdził Dyrektor KIS.

Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów do skorzystania z ulgi mieszkaniowej przed 31 grudnia 2018 r. wystarczyło podpisanie umowy deweloperskiej i wydanie pieniędzy na cele mieszkaniowe w ciągu dwóch lat od zbycia poprzedniej nieruchomości – interpretacja ogólna nr DD2.8202.1.2021 Ministra Finansów z dnia 2 września 2021 r.
„Prawo do zwolnienia nie jest warunkowane obowiązkiem definitywnego nabycia ich własności w terminie określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 roku” – wskazał Minister Finansów.
„W interpretacji ogólnej rozwiane zostały wątpliwości, że aby skorzystać z ulgi mieszkaniowej nie musiało dojść do definitywnego przeniesienia własności nieruchomości przed upływem terminu określonego w ustawie. Interpretacja potwierdza ugruntowaną linię orzeczniczą sądów w tym zakresie” – wyjaśnia Jakub Świetlicki vel Węgorek z zespołu podatkowego act BSWW legal & tax.

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej może działać jako podatnik VAT przy sprzedaży nieruchomości w związku z udzieleniem pełnomocnictw oraz treścią warunków zawieszających – takie wnioski płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 31 sierpnia 2021 r. (nr 0111-KDIB1-3.4010.498.2017.6.MBD).
Sprawa dotyczyła osoby fizycznej, która w związku ze sprzedażą należącej do niej nieruchomości upoważniła kupującego między innymi do uzyskania decyzji
i pozwoleń warunkujących zawarcie umowy ostatecznej, uzyskania warunków technicznych dotyczących przyłączenia do mediów, uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę, dokonania podziału nieruchomości.
„W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż działki nr 1 w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że ww. sprzedaż będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy” – wskazał Dyrektor KIS.

Ustanowienie na rzecz Spółki nieodpłatnej służebności przesyłu stanowi dla Spółki przychód z nieodpłatnych świadczeń na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 22 września 2021 r. (0111-KDWB.4010.29.2021.1.ES).
Sprawa dotyczyła spółki która budując sieci ciepłownicze zawiera z nowymi odbiorcami umowy o przyłączenie do miejskiej sieci ciepłowniczej. Warunkiem zawarcia tych umów jest ustanowienie służebności przesyłu. Sieć i urządzenia ciepłownicze faktycznie służą doprowadzaniu energii cieplnej na rzecz odbiorców
tj. właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości. Dzięki ustanowieniu służebności Spółka zyskuje prawo do wejścia na teren w przypadku konieczności przeglądu, napraw lub konserwacji sieci. Umożliwia to niezakłócone działanie Spółce, a odbiorcom – niezakłócony odbiór energii.
„Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że ustanowienie na rzecz Spółki nieodpłatnej służebności przesyłu podlegającej na nieodpłatnym prawie dostępu do nieruchomości i nieodpłatnym korzystaniu z niej powoduje powstanie przychodu z nieodpłatnych świadczeń, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 updop” – ocenił Dyrektor KIS.

Wyburzenie nabytych budynków na nieruchomości w celu zrealizowania w ich miejscu innej inwestycji deweloperskiej nie będzie wiązało się z obowiązkiem dokonania korekty VAT naliczonego – tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 8 września 2021 r. (0114-KDIP1-1.4012.362.2021.2.JO).
Sprawa dotyczyła podatnika, który planuje nabyć zabudowaną nieruchomość w celu zrealizowania na niej inwestycji deweloperskiej niezwłocznie po wyburzeniu zabudowań. Organ zgodził się w całości ze stanowiskiem podatnika, iż „nie ma on obowiązku korekty podatku naliczonego, w związku z wyburzeniem Budynku lub Budowli, wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedającego dokumentującej nabycie Przedmiotu Transakcji, odliczonego w związku z nabyciem Przedmiotu Transakcji”.

Obiekt budowlany, będący budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, może zostać uznany za budynek w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jeżeli spełnia definicję budynku określoną w tych przepisach, a jego wyróżniającym się elementem jest powierzchnia użytkowa – tak wynika z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 września 2021 r. ( sygn. III FPS 1/21).

• POBIERZ
• SUBSKRYBUJ

Potrzebujesz wsparcia? Masz pytania? Zadzwoń lub napisz.

Małgorzata Wąsowska
Doradca podatkowy / Wspólnik / Head of Tax Practice
+48 691 477 047
malgorzata.wasowska@actlegal-bsww.com

Michał Brzozowicz
Doradca podatkowy / Adwokat / Starszy prawnik
+48 665 667 110
michal.brzozowicz@actlegal-bsww.com

Jakub Świetlicki vel Węgorek
Doradca podatkowy / Starszy prawnik
+48 505 703 768
jakub.swietlicki@actlegal-bsww.com

Szymon Kokot
Doradca podatkowy / Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 691 557 507
szymon.kokot@actlegal-bsww.com

o RETy!

Podatkowa strona nieruchomości
Cykliczny newsletter dla branży RE

sierpień 2021

Najem lokalu hotelowo-usługowego do celów mieszkaniowych będzie czynnością opodatkowaną VAT i niezwolnioną od tego podatku – tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 05 sierpnia 2021 r. (0112-KDIL1-2.4012.265.2021.2.DS).
Sprawa dot. możliwości zastosowania zwolnienia od VAT do wynajmu lokalu hotelowo-usługowego na cele mieszkaniowe (w tym studentów lub oddelegowanych pracowników).
„(…) ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe.” – wskazał Dyrektor KIS.
„Interpretacja ma istotne znaczenie w przypadku długoterminowego wynajmu lokali w condo i aparthotelach, w szczególności w kontekście prawa do odliczenia VAT związanego z ich budową lub nabyciem” – komentuje Małgorzata Wąsowska kierująca zespołem podatkowym w act BSWW legal & tax.

Korzystanie z infrastruktury spółki przez zarządzającego może w pewnych sytuacjach skutkować brakiem prawa do odliczenia VAT – tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 04 sierpnia 2021 r. (0112-KDIL1-1.4012.368.2021.1.AR).
Sprawa dotyczyła osoby fizycznej, która została powołana do pełnienia funkcji członka zarządu spółki i jednocześnie na podstawie umowy świadczyła usługi zarządzania. W związku z tym, że zgodnie z umową zarządzający jest uprawniony do wykorzystania infrastruktury spółki, otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie oraz nie ponosi odpowiedzialności wobec podmiotów trzecich nabrał on wątpliwości, czy działa jako podatnik VAT.
„(…) Zarządzający w ramach zawartej Umowy ze Spółką związany jest/będzie prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności oraz wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich” – wskazał Dyrektor KIS rozstrzygając, że zarządzający nie działa w charakterze podatnika VAT i tym samym świadczone przez niego usługi nie będą opodatkowane VAT.

Spółka, która wynajmuje studentom lokale mieszkalne w swoim budynku powinna zapłacić podatek od nieruchomości jak od lokali zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej – orzekł WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. akt: I SA/Gl 487/21)
WSA ocenił, że gdyby Spółka nie wynajmowała lokali to nie uzyskałaby przychodów z działalności gospodarczej dlatego wynajmowanie lokali na cele mieszkaniowe nie jest decydujące dla celów opodatkowania.
„Dla zastosowania właściwej stawki podatku od nieruchomości kluczowe znaczenie ma rodzaj prowadzonej przez spółkę działalności, a tym samym znaczenie budynku mieszkalnego (domu studenta) w osiągnięciu efektów tej działalności czyli zysku. Bez wykorzystania przedmiotowego budynku mieszkalnego lub jego części spółka nie będzie mogła zrealizować zamierzenia gospodarczego, a zatem opisane zdarzenie potwierdza, iż przedmiotowy budynek zajęty jest na prowadzenie działalności spółki” – wskazał WSA w Gliwicach.

Sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej, gdy brak jest przesłanek świadczących o profesjonalnej aktywności podatnika – ocenił WSA w Warszawie w wyroku z dnia 10 lutego 2021 r. (sygn. akt: III SA/Wa 658/20).
Podatnik chciał sprzedać prawo użytkowania wieczystego w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W związku z zawartą umową dzierżawy oraz działaniami podjętymi w odniesieniu do nieruchomości organ uznał, że w przedmiotowej sprawie nie działa on w charakterze podatnika VAT.
„Reasumując, należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy planowane zbycie udziału w użytkowaniu wieczystym Nieruchomości nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o aktywności Wnioskodawcy, które to byłyby porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Brak jest tu przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności” – wskazał WSA w Warszawie.
„Orzeczenie to pokazuje, że nie każda sprzedaż nieruchomości musi być automatycznie klasyfikowana jako dokonana w ramach działalności gospodarczej, w każdej sprawie należy badać szereg okoliczności dotyczących transakcji” – wyjaśnia Michał Brzozowicz z zespołu podatkowego act BSWW legal & tax.

Dochody z tytułu udziału w zysku sp.k. za pośrednictwem spółki jawnej uzyskane przez osobę fizyczną nie są opodatkowane daniną solidarnościową – takie wnioski płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 9 czerwca 2021 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.308.2021.1.MS).
Sprawa dotyczyła osoby fizycznej będącej wspólnikiem w spółce jawnej, która uzyskała dochód z uczestnictwa w zyskach osób prawnych spółki komandytowej. Zdaniem organu taki dochód nie jest wliczany do podstawy opodatkowania daniną solidarnościową.
„(…) dochód (przychód) Wnioskodawczyni z udziału w zyskach SPK, osiągany przez Nią za pośrednictwem SPJ, nie będzie uwzględniany przy ustalaniu podstawy opodatkowania daniną solidarnościową” – stwierdził Dyrektor KIS.

Samodzielne lokale mieszkalne stanowiące własność Spółki nie stanowią budynków, a tym samym nie są objęte podatkiem dochodowym od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem określonym w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT – tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 26 sierpnia 2021 r. (0111-KDIB1-2.4010.253.2021.1.ANK).
Sprawa dotyczyła spółki, która jest właścicielem samodzielnych lokali mieszkalnych, które sukcesywnie sprzedawane są najemcom. Spółka sprzedając samodzielne lokale ustanawia ich odrębną własność.
„Zauważyć należy, że jeżeli podatkiem określonym w art. 24b updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., miałyby być objęte również samodzielne lokale mieszkalne stanowiące odrębną własność, ustawodawca dałby temu wyraz poprzez jednoznacznie skonstruowaną normę prawną, odnoszącą się do lokali stanowiących odrębną własność” – wskazał Dyrektor KIS.

W celu uznania, że dany podmiot spełnia definicję „spółki nieruchomościowej niezbędne jest łączne spełnienie ustawowych przesłanek – tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 24 sierpnia 2021 r. (0111-KDIB1-2.4010.235.2021.1.AK).
Sprawa dotyczyła SPV, która powzięła wątpliwość, czy w związku ze sprzedażą jej udziałów posiadanych przez rezydenta podatkowego w Holandii będzie płatnikiem CIT w Polsce pomimo, iż nie uzyskuje przychodów z tytułu najmu oraz wartość bilansowa nieruchomości za rok poprzedzający rok sprzedaży nie przekroczy 10 mln zł.
„W związku z tym, że Wnioskodawca nie spełnia przesłanek do uznania go za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT, nie będzie również zobowiązany jako płatnik do wpłacenia zaliczki na podatek w związku z Transakcją na podstawie art. 26aa ust. 1 ustawy o CIT” – ocenił Dyrektor KIS.

• POBIERZ
• SUBSKRYBUJ

Potrzebujesz wsparcia? Masz pytania? Zadzwoń lub napisz.

Małgorzata Wąsowska
Doradca podatkowy / Wspólnik / Head of Tax Practice
+48 691 477 047
malgorzata.wasowska@actlegal-bsww.com

Michał Brzozowicz
Doradca podatkowy / Adwokat / Starszy prawnik
+48 665 667 110
michal.brzozowicz@actlegal-bsww.com

Jakub Świetlicki vel Węgorek
Doradca podatkowy / Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 505 703 768
jakub.swietlicki@actlegal-bsww.com

Szymon Kokot
Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 691 557 507
szymon.kokot@actlegal-bsww.com

o RETy!

Podatkowa strona nieruchomości
Cykliczny newsletter dla branży RE
lipiec 2021

NSA przedstawił do rozstrzygnięcia przez uchwałę składu siedmiu sędziów zagadnienie prawne dot. kwestii kwalifikacji obiektów budowlanych jako budynków lub budowli – postanowienie NSA z dnia 13 lipca 2021 r. (sygn. akt: III FSK 1611/21).
Sprawa dot. kwalifikacji obiektu budowlanego dla potrzeb podatku od nieruchomości tj. czy posiadanie cech budynku czy sposób wykorzystania przemawia za uznaniem takiego obiektu za budowlę.
„Opodatkowanie powierzchni może niejednokrotnie okazać się korzystniejsze dla przedsiębiorców, którzy posiadają obiekty budowlane o znacznej wartości” – wyjaśnia Jakub Świetlicki vel Węgorek z zespołu podatkowego act BSWW legal & tax.

Sprzedaż nieruchomości komercyjnej wraz z przejęciem umów najmu stanowi zbycie przedsiębiorstwa pozostające poza VAT– takie wnioski płyną z orzeczenia NSA z dnia 30 czerwca 2021 r. (sygn. akt: I FSK 1453/19).
Sprawa dotyczyła podmiotu, który nabył nieruchomości komercyjne oraz wstąpił w umowy najmu oraz odliczył VAT związany z nabyciem tych składników. Przedmiotem umowy nie były żadne inne składniki lub prawa i obowiązki
z zawartych umów (w tym umów na media, na finansowanie, ubezpieczenie nieruchomości), jak również sprzedający prowadził poza najmem inną działalność, która nie była przedmiotem przejęcia przez nabywcę. Nabywca kontynuował wynajem nieruchomości.
„Za niewystarczające uznać należy proste porównanie katalogu składników należących do zbywcy prowadzącego przedsiębiorstwo z listą składników przekazanych nabywcy. (…) Dla zbycia przedsiębiorstwa wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej” – wskazał NSA.
„Orzeczenie stoi w opozycji do dotychczasowej linii orzeczniczej. Ponownie nabywcy nieruchomości nie mogą czuć się bezpiecznie, w szczególności przy ograniczonej mocy ochronnej objaśnień podatkowych oraz wydawanych interpretacji podatkowych” – komentuje Małgorzata Wąsowska kierująca zespołem podatkowym w act BSWW legal & tax.

Zaliczka na poczet dywidendy wypłacona wciągu roku na rzecz komplementariusza będącego osobą fizyczną podlega opodatkowaniu PIT na moment wypłaty i spółka komandytowa jako płatnik powinna potrącić zaliczkę na ten podatek; wspólnicy spółki komandytowej dopiero po zakończeniu roku mogą występować z wnioskiem o nadpłatę PIT w związku z rozliczeniem CIT zapłaconego przez spółkę – tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 11 czerwca 2021 r. (nr 0112-KDIL2-1.4011.325.2021.1.TR).
Sprawa dotyczyła spółki komandytowej, która planuje wypłacać w trakcie roku zaliczki na poczet udziału w zysku. Zdaniem spółki w związku z tym, że do czasu złożenia przez spółkę CIT-8 nie jest znana wysokość zysku, spółka nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego PIT w momencie wypłaty zaliczek, z czym nie zgodził się Dyrektor KIS.
„Zainteresowany (…) jest obowiązany jako płatnik pobierać i wpłacać na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany 19% podatek dochodowy od przedmiotowych wypłat zaliczek na poczet udziału w zysku, dokonywanych na rzecz komplementariuszy Zainteresowanego” – wskazał Dyrektor KIS.
„Wydawane interpretacje DIS pozostają w sprzeczności z wyrokiem NSA z 2 grudnia 2021 r. II FSK 2048/18, który pozwolił na odroczenie opodatkowania PIT wypłaty zaliczek do czasu kalkulacji zysku rocznego” – mówi Michał Brzozowicz z zespołu podatkowego act BSWW legal & tax.

Możliwe jest stosowanie indywidualnej stawki amortyzacji dla wyodrębnionych lokali z budynku niemieszkalnego wykorzystywanego ponad 5 lat – wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 8 lipca 2021 r. (nr 0111-KDIB2-1.4010.131.2021.2.PB).
Sprawa dotyczyła spółki, która nabyła budynek niemieszkalny wykorzystywany do celów hotelowych, który został wzniesiony w 1966 r. Spółka planuje wyodrębnić lokale w tym budynku, część z nich zaliczyć do środków trwałych i wykorzystywać je do celów najmu krótkoterminowego.
„W konsekwencji należy stwierdzić, że klasyfikacja KŚT (…) to grupa 1, podgrupa 10 i rodzaj 109 KŚT tj. „hotele i podobne budynki krótkoterminowego zakwaterowania (…), to Spółka będzie miała prawo indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną wskazanego we wniosku budynku zakwalifikowanego do rodzaju 109 KŚT, z tym że okres amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż 3 lata” –wskazał Dyrektor KIS.
„Na uznanie zasługuje rozstrzygnięcie organów, zgodnie z którym wyodrębnienie lokali w budynku nie powoduje, że mamy do czynienia
z nowym ŚT i w związku z tym niemożliwe jest stosowanie indywidualnych stawek amortyzacji” – komentuje Szymon Kokot z zespołu podatkowego act BSWW legal & tax.

Pobieranie od gości hotelowych opłat m.in. za zniszczenia czy ponadnormatywne sprzątanie jest odszkodowaniem nie podlegającym opodatkowaniu VAT – takie wnioski płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 21 lipca 2021 r. (nr ILPP2-2/4512-1-33/16-12/MS).
Sprawa dotyczyła podatnika prowadzącego sieć hoteli w Polsce. Interpretacja zapadła po orzeczeniach WSA oraz NSA, gdyż organy podatkowe nie zgadzały się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż ww. opłaty nie są wynagrodzeniem za usługę.
„Opłata za zniszczenia w pokojach hotelowych, ich ponadstandardowe sprzątanie, za zagubienie lub zniszczenie sprzętu rekreacyjnego i sportowego kompensują jedynie skarżącej uszczerbek w jej majątku, który powstał w związku z niewłaściwym wykonaniem umowy lub – w niektórych przypadkach – deliktem” – ocenił NSA (I FSK 1884/17).
„Interpretacja (i poprzedzający ją wyrok NSA) mogą mieć zastosowanie również w przypadku innych opłat pobieranych przez wynajmujących, które związane są z przywróceniem stanu sprzed wyrządzenia szkody” – wyjaśnia Małgorzata Wąsowska.

Wartość podatku VAT do zwrotu nie może być kwestionowana po upływie 5 lat, a podatnik nadal może przenosić ją na kolejne okresy rozliczeniowe – orzekł NSA w wyroku z dnia 24 lutego 2021 r. (sygn. akt: I FSK 126/20).
Sprawa dotyczyła podatnika, któremu organ odmówił prawa do zwrotu nadwyżki VAT w związku z jego rzekomym przedawnieniem (zwrot dotyczył okresu 1994-2013).
„(…) należy uznać, że art. 70 § 1 o.p. nie ogranicza prawa podatnika do wykazania w poszczególnych okresach rozliczeniowych nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług, pozbawiając go tej nadwyżki, w sytuacji kiedy podatnik wykazuje systematycznie tę nadwyżkę za poszczególne okresy rozliczeniowe” – stwierdził NSA.

• POBIERZ
• SUBSKRYBUJ

Potrzebujesz wsparcia? Masz pytania? Zadzwoń lub napisz.

Małgorzata Wąsowska
Doradca podatkowy / Wspólnik / Head of Tax Practice
+48 691 477 047
malgorzata.wasowska@actlegal-bsww.com

Michał Brzozowicz
Doradca podatkowy / Adwokat / Starszy prawnik
+48 665 667 110
michal.brzozowicz@actlegal-bsww.com

Jakub Świetlicki vel Węgorek
Doradca podatkowy / Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 505 703 768
jakub.swietlicki@actlegal-bsww.com

Szymon Kokot
Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 691 557 507
szymon.kokot@actlegal-bsww.com