act legal covers all major European business centres.
Warsaw | Amsterdam | Bratislava | Bucharest | Budapest | Frankfurt | Milan | Prague | Vienna
meet us at www.actlegal.com

x
x

actlegal.com

Kapitalny Newsletter

Polska ustawa chroniąca sygnalistów coraz bliżej

Projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa to akt prawny, wdrażający unijną Dyrektywę o sygnalistach[1], której termin wdrożenia upływa 17 grudnia 2021 r. Poniżej przedstawiliśmy najważniejsze kwestie związane z tą regulacją.

Sygnalista to demaskator, który ujawnia publicznie informację o naruszeniu prawa, uzyskaną w kontekście związanym z pracą. Jest to przede wszystkim pracownik (nawet, gdy jego stosunek pracy już ustał lub jeszcze nie został nawiązany lub gdy świadczy pracę na podstawie innego stosunku prawnego niż umowa o pracę), przedsiębiorca, wspólnik/akcjonariusz czy też członek organu osoby prawnej.

  1. Czy każdy sygnalista jest objęty ochroną prawną?

Co do zasady tak. Ustawa o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa przewiduje szereg środków mających na celu ochronę sygnalistów. Dzięki temu takim osobom zapewnione jest poczucie bezpieczeństwa, że są chronione przed działaniami odwetowymi ze strony pracodawcy lub współpracowników.

  1. Jakie rodzaje zgłoszeń przewiduje Ustawa o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa?

Ustawodawca krajowy, w ślad za prawodawcą unijnym, przewidział 3 rodzaje zgłoszeń:

– zgłoszenia wewnętrzne,

– zgłoszenia zewnętrzne,

– ujawnienia publiczne.

  1. Czy wszystkie podmioty objęte zakresem Ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa będą musiały przyjąć regulamin zgłoszeń wewnętrznych z dniem wejścia w życie ww. regulacji?

Nie. Obowiązek wdrożenia regulaminu dokonywania zgłoszeń wewnętrznych zmaterializuje się z dniem wejścia w życie Ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa w stosunku do podmiotów zatrudniających co najmniej 250 pracowników. Mniejsze podmioty (50 – 249 pracowników) będą miały czas na przyjęcie regulaminu do 17 grudnia 2023 r.

  1. Czy brak ustanowienia regulaminu zgłoszeń wewnętrznych albo przyjęcie wybrakowanego regulaminu jest obwarowany sankcją karną?

Tak. Podmioty obowiązane, które nie ustanowią wewnętrznej procedury zgłaszania naruszeń prawa i podejmowania działań następczych albo przyjmą procedurę niezawierającą wszystkich ustawowo wymaganych elementów będą podlegały grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 3.

  1. Kto będzie adresatem zgłoszeń zewnętrznych?

Zgłoszenia zewnętrzne będą mogły być kierowane do:

– Rzecznika Praw Obywatelskich lub

– Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów – w zakresie zgłoszeń dot. zasad konkurencji i ochrony konsumentów lub

– organów administracji publicznej, które ustanowiły procedury przyjmowania zgłoszeń zewnętrznych o naruszeniach prawa w dziedzinach należących do zakresu ich działania.

  1. W jakiej formie będzie można złożyć zgłoszenia zewnętrzne?

Zgłoszenia zewnętrzne będą mogły zostać dokonane: (i) ustnie (telefonicznie za pomocą nagrywanej infolinii lub podczas bezpośredniego spotkania zorganizowanego na wniosek zgłaszającego) lub (ii) w postaci papierowej/elektronicznej (na wskazany adres korespondencyjny/adres poczty elektronicznej). Dodatkowo, obsługa zgłoszeń zewnętrznych może odbywać się w systemie teleinformatycznym RPO lub organu publicznego, z wykorzystaniem wzoru zgłoszenia elektronicznego udostępnionego przez ww. organy.

  1. Jakie warunki należy spełnić, żeby podlegać ochronie prawnej, dokonując ujawnienia publicznego?

W celu skorzystania z ochrony prawnej przy ujawnieniu publicznym, konieczne jest:

– uprzednie dokonanie zgłoszenia wewnętrznego i zewnętrznego oraz niepodjęcie przez pracodawcę oraz organ publiczny odpowiednich działań następczych lub nieprzekazanie zgłaszającemu informacji zwrotnej lub

– dokonanie tylko zgłoszenia zewnętrznego oraz niepodjęcie przez organ publiczny odpowiednich działań lub nieprzekazanie zgłaszającemu informacji zwrotnej.

[1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii.

POBIERZ NEWSLETTER

Zadaj pytanie naszym doradcom

Piotr Wojnar
Adwokat / Partner zarządzający
+48 22 420 59 59
piotr.wojnar@actlegal-bsww.com

Łukasz Świątek
Adwokat / Starszy prawnik
+48 22 420 59 59
lukasz.swiatek@actlegal-bsww.com

Katarzyna Krzykwa
Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 22 420 59 59
katarzyna.krzykwa@actlegal-bsww.com

Kapitalny Newsletter

Zasady świadczenia usług crowdfundingu według Rozporządzenia ECSP

10 listopada 2021 r. rozpocznie się okres stosowania przepisów Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1503 z dnia 7 października 2020 r. w sprawie europejskich dostawców usług finansowania społecznościowego dla przedsięwzięć gospodarczych oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) 2017/1129 i dyrektywę (UE) 2019/1937 (ang. European Crowdfunding Service Providers; „Rozporządzenie ECSP”). Ten akt prawny wprowadza jednolite dla wszystkich państw członkowskich wymogi dotyczące świadczenia usług finansowania społecznościowego, a także organizacji dostawców tych usług. To dobry moment, by przyjrzeć się temu, w jaki sposób Rozporządzenie ECSP wpłynie na polski i europejski rynek crowdfundingu.

1. Czym są usługi finansowania społecznościowego według Rozporządzenia ECSP?

W Rozporządzeniu ECSP uregulowano dwa rodzaje usług finansowania społecznościowego:

• crowdfunding pożyczkowy – polegający na ułatwianiu udzielania pożyczek rozumianych jako umowy, na podstawie których inwestor udostępnia właścicielowi projektu uzgodnioną kwotę pieniędzy na uzgodniony okres, a właściciel projektu przyjmuje bezwarunkowy obowiązek spłaty tej kwoty inwestorowi, wraz z narosłymi odsetkami, zgodnie z harmonogramem płatności ratalnej,
• crowdfunding inwestycyjny – rozumiany jako subemisja papierów wartościowych i innych instrumentów dopuszczonych na potrzeby finansowania społecznościowego bez gwarancji przejęcia emisji – oraz przyjmowanie i przekazywanie zleceń klientów, w odniesieniu do tych papierów i instrumentów. Taki rodzaj subemisji oznacza, że rola dostawcy usług finansowania społecznościowego ogranicza się do funkcji ich „sprzedaży” na publicznym rynku. W jej przypadku nie występuje obowiązek objęcia przez dostawcę instrumentów, które nie zostały nabyte przez podmioty trzecie – jak ma to miejsce w innych rodzajach subemisji.

2. Jak Rozporządzenie ECSP wpłynie na maksymalny próg wartości emisji w ramach kampanii crowdfundingowej?

Do 10 listopada 2023 r. maksymalny próg emisji w ramach crowdfundingu inwestycyjnego wyniesie 2,5 miliona euro. Po tym czasie próg zwiększy się do 5 milionów euro. Emisje papierów wartościowych, których łączna wartość przekroczy te kwoty, powinny odbywać się na zasadach określonych w Rozporządzeniu 2017/1129.

Co do zasady, Rozporządzenie ECSP znajduje zastosowanie do ofert finansowania społecznościowego o wartości przekraczającej 5 milionów euro – obliczanej w okresie 12 miesięcy jako suma:

• łącznej wartości ofert zbywalnych papierów wartościowych i udziałów w sp. z o.o. oraz kwot pozyskanych w drodze pożyczek za pośrednictwem platformy finansowania społecznościowego przez danego właściciela projektu oraz

• łącznej wartości ofert publicznych zbywalnych papierów wartościowych złożonych przez tego właściciela projektu jako oferującego bez obowiązku publikacji prospektu na podstawie Rozporządzenia 2017/1129.

Niemniej przez okres 24 miesięcy od rozpoczęcia stosowania przepisów Rozporządzenia ECSP, w przypadku gdy w danym państwie członkowskim próg łącznej wartości, powyżej którego należy publikować prospekt zgodnie z Rozporządzeniem 2017/1129, wynosi poniżej 5 000 000 euro, Rozporządzenie ECSP będzie miało jedynie do tych ofert, których łączna wartość nie przekracza tego progu. W Polsce dotyczy to ofert o wartości do 2 500 000 euro.

3. Jakie podmioty będą mogły świadczyć usługi finansowania społecznościowego?

Dostawcami usług finansowania społecznościowego będą mogły być osoby prawne z siedzibą w Unii Europejskiej, które uzyskały zezwolenie właściwego organu (w Polsce: Komisji Nadzoru Finansowego). Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) będzie prowadzić rejestr wszystkich dostawców usług finansowania społecznościowego. Ograniczenie do osób prawnych oznacza, że dostawcą usług finansowania społecznościowego w Polsce mogą być wyłącznie: spółki z o.o., spółki akcyjne oraz proste spółki akcyjne. Podmioty funkcjonujące w formie spółek osobowych zostają wykluczone z uwagi na brak osobowości prawnej.

Warto zwrócić uwagę, że Urząd KNF w stanowisku wydanym w związku z ryzykiem niedostosowania do 10 listopada 2021 r. polskiego porządku prawnego do przepisów Rozporządzenia ECSP wskazał, że do momentu uchwalenia polskiej ustawy o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych („Ustawa Crowdfundingowa”) nie będzie wyznaczonego organu właściwego do wydawania zezwoleń, co uniemożliwi rozpoczęcie procesów licencyjnych. Zważywszy na wskazany w Rozporządzeniu ECSP termin trzech miesięcy od dnia otrzymania kompletnego wniosku na wydanie decyzji o udzieleniu zezwolenia lub jego odmowie, należy spodziewać się, że dostawcy usług finansowania społecznościowego mogą napotkać trudności w dopasowaniu swojej działalności do nowych przepisów przed upływem okresu przejściowego (tj. do 10 listopada 2022 r.).

4. Czy udziały spółki z o.o. będą mogły być przedmiotem kampanii crowdfundingu inwestycyjnego?

Udziały spółki z o.o. nie będą mogły być przedmiotem kampanii według nowych zasad finansowania społecznościowego. Przedmiotem crowdfundingu inwestycyjnego, według Rozporządzenia ECSP, mogą być zbywalne papiery wartościowe i inne instrumenty dopuszczone na potrzeby finansowania społecznościowego. Ostatnie pojęcie oznacza udziały spółki z o.o., które nie podlegają ograniczeniom mogącym skutecznie uniemożliwić ich zbycie, w tym ograniczeniom w sposobie, w jaki udziały te są oferowane lub reklamowane publicznie. Projekt Ustawy Crowdfundingowej zakłada zaś wprowadzenie zakazu kierowania oferty objęcia udziałów w sp. z o.o. do nieoznaczonego adresata, a także jej promowania przez kierowanie reklamy lub innej formy promocji do nieoznaczonego adresata. Taka zmiana legislacyjna oznaczałaby brak możliwości prowadzenia kampanii crowdfundingu inwestycyjnego, których przedmiotem miałyby być udziały spółki z o.o.

5. Czy Rozporządzenie ECSP rozróżnia status inwestorów w zależności od stopnia ich doświadczenia?

Do dostawców usług finansowania społecznościowego nie znajdą zastosowania rygory Dyrektywy MiFID II. Rozporządzenie ECSP ustanawia osobne rozróżnienie inwestorów na doświadczonych i niedoświadczonych. Aby zostać uznanym za inwestora z pierwszej z tych grup należało będzie złożyć odpowiedni wniosek. Zatwierdzenie statusu inwestora doświadczonego przez dostawcę będzie ważne przez dwa lata.

Za inwestorów doświadczonych będą mogły zostać uznane osoby prawne posiadające: środki własne w wysokości co najmniej 100 000 euro, obroty netto w wysokości co najmniej 2 000 000 euro lub sumę bilansową w wysokości co najmniej 1 000 000 euro. Osoby fizyczne powinny zaś spełniać co najmniej dwa z następujących kryteriów:

• dochód osobisty brutto w wysokości co najmniej 60 000 euro na rok podatkowy lub portfel instrumentów finansowych, określony jako obejmujący depozyty środków pieniężnych i aktywa finansowe, o wartości przekraczającej 100 000 euro;

• inwestor pracuje lub pracował w sektorze finansowym przez co najmniej rok, prowadząc działalność profesjonalną, która wymaga wiedzy dotyczącej planowanych transakcji lub usług, lub inwestor zajmował przez co najmniej 12 miesięcy stanowisko kierownicze w osobie prawnej spełniającej kryteria inwestora doświadczonego;

• w okresie poprzedzających czterech kwartałów inwestor zawierał transakcje o znaczącej wielkości na rynkach kapitałowych z przeciętną częstotliwością 10 transakcji na kwartał.

6. W jaki sposób Rozporządzenie ECSP chroni interes inwestorów niedoświadczonych?

Rozporządzenie ECSP wymaga przeprowadzenia oceny odpowiedniości usług przed umożliwieniem inwestorom niedoświadczonym inwestowania w projekty. W tym celu dostawcy będą zobowiązani do przeprowadzania wstępnego testu wiedzy oraz dokonania symulacji zdolności inwestora do ponoszenia strat.

W przypadku zamiaru dokonania inwestycji o wartości powyżej 1 000 euro albo 5 % wartości jego majątku netto dostawca zobowiązany będzie zapewnić, by inwestor niedoświadczony otrzymał ostrzeżenie o ryzyku, przedłożył wyraźną zgodę oraz udowodnił zrozumienie danej inwestycji i związanych z nią ryzyk.

Co więcej, Rozporządzenie ECSP przewiduje dla niedoświadczonych inwestorów czterodniowy okres namysłu. Podczas jego trwania możliwe będzie wycofanie swojej oferty inwestycyjną lub oświadczenia o wyrażeniu zainteresowania ofertą – bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kary. Dostawca usług finansowania społecznościowego będzie zobowiązany do odpowiedniego poinformowania inwestora niedoświadczonego o przysługującym mu okresie namysłu.

7. Czy platforma crowdfundingowa może ułatwiać inwestorom dalszy obrót prawami nabytymi w ramach finansowania społecznościowego?

Dostawcy usług finansowania społecznościowego będą mogli prowadzić tablicę ogłoszeń umożliwiającą ich klientom wyrażanie zainteresowania zakupem lub sprzedażą pożyczek, papierów wartościowych lub instrumentów dopuszczonych, które były pierwotnie oferowane na ich platformach crowdfundingowych. Niemniej tablica nie będzie mogła działać na zasadzie giełdy: w jej ramach nie będzie można zestawiać zleceń kupna i sprzedaży za pomocą protokołów lub wewnętrznych procedur operacyjnych w sposób, który skutkowałby zawarciem umowy.

8. Czy zezwolenie uzyskane w Polsce pozwoli na transgraniczne świadczenie usług?

Zgodnie z przepisami Rozporządzenia ECSP dostawca, który uzyskał zezwolenie, może świadczyć usługi finansowania społecznościowego w innym państwie członkowskim, pod warunkiem przejścia procedury paszportowej. W tym celu będzie należało złożyć właściwemu macierzystemu organowi nadzoru informację o planowanym podjęciu działalności transgranicznej. Ta zostanie przekazana do organów nadzoru docelowych państw członkowskich oraz do ESMA.

9. W jaki sposób Rozporządzenie ECSP wpłynie na usługi crowdfundingu inwestycyjnego w Polsce?

Do tej pory platformy crowdfundingu inwestycyjnego w Polsce działały na zasadzie swobody działalności gospodarczej, jako podmioty prowadzące strony internetowe dostarczające rozwiązania umożliwiające reklamowanie oferty publicznej. Funkcjonujące na rodzimym rynku podmioty będą zmuszone do dostawania swojej działalności do przepisów Rozporządzenia ECSP oraz do uzyskania zezwolenia KNF. Warto zaznaczyć, że dostawcy mogą kontynuować swoją działalność zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym do 10 listopada 2022 r. lub do czasu uzyskania zezwolenia właściwego, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

POBIERZ NEWSLETTER

Zadaj pytanie naszym doradcom

Piotr Wojnar
Adwokat / Partner zarządzający
+48 22 420 59 59
piotr.wojnar@actlegal-bsww.com

Łukasz Świątek
Adwokat / Starszy prawnik
+48 22 420 59 59
lukasz.swiatek@actlegal-bsww.com

Przemysław Kret
Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 22 420 59 59
przemyslaw.kret@actlegal-bsww.com

Kapitalny Newsletter

Oświadczenie ESMA w sprawie rekomendacji inwestycyjnych w mediach społecznościowych

Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych („ESMA”) opublikował oświadczenie w sprawie rekomendacji inwestycyjnych w mediach społecznościowych, którego celem jest zwiększanie świadomości inwestorów oraz podmiotów sporządzających rekomendacje inwestycyjne na temat sposobu ich tworzenia i rozpowszechniania. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zagadnienia, które zostały w nim poruszone.

1. Jakie wymogi powinna spełniać rekomendacja inwestycyjna?

Rekomendacją inwestycyjną jest taka informacja, która w sposób wyraźny lub dorozumiany spełnia łącznie następujące przesłanki:
• zawiera rekomendację lub sugestię strategii inwestycyjnej;
• dotyczy jednego lub kilku instrumentów finansowych lub emitentów;

• obejmuje każdą opinię na temat przyszłej wartości lub ceny instrumentów finansowych;
• jest przeznaczona dla kanałów dystrybucyjnych lub opinii publicznej (skierowana do nieoznaczonego adresata);
• sporządzona jest w sposób konkretny i przejrzysty w celu umożliwienia inwestorom, przed podjęciem decyzji inwestycyjnej, oceny: (i) wiarygodności rekomendacji oraz (ii) wszelkich interesów osób sporządzających rekomendacje.

2. Co można zaliczyć do kanałów dystrybucji rekomendacji inwestycyjnych?

Kanałami dystrybucji rekomendacji inwestycyjnych mogą być raporty analityków, artykuły, media tradycyjne oraz media społecznościowe.

3. Kto sporządza rekomendacje inwestycyjne?

Rekomendacje inwestycyjne mogą być sporządzane przez:
• niezależnych analityków,
• firmy inwestycyjne,
• instytucje kredytowe,
• osoby, których podstawowa działalność polega na sporządzaniu rekomendacji inwestycyjnych,
• osoby fizyczne, pracujące dla wskazanych powyżej podmiotów na podstawie umowy o pracę lub na innej podstawie,
• inne osoby, niż wskazane powyżej, które proponują bezpośrednio konkretne decyzje inwestycyjne w odniesieniu do instrumentów finansowych.

4. Czy osoba publikująca w mediach społecznościowych informacje zawierające propozycje strategii inwestycyjnych może być uznana za eksperta zamieszczającego rekomendacje inwestycyjne?

Tak. Jeżeli dana osoba często publikuje rekomendacje inwestycyjne w mediach społecznościowych, a jej celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców, a co więcej przedstawia siebie jako osobę posiadającą fachową wiedzę w zakresie finansów, to może być uznana za eksperta. Co za tym idzie, wymaga się od niej profesjonalizmu w tym działaniu i zamieszczania jedynie takich informacji, które spełniają wymogi prawne w zakresie rekomendacji inwestycyjnych.

5. Jakie sankcje grożą za nieprzestrzeganie zasad związanych z rekomendacjami inwestycyjnymi?

Zgodnie z art. 173 ust. 7 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na każdego kto sporządza lub rozpowszechnia rekomendacje inwestycyjne lub inne informacje rekomendujące lub sugerujące strategię inwestycyjną z naruszeniem art. 20 ust. 1 Rozporządzenia MAR lub nie zachowuje należytej staranności przy dokonywaniu tych czynności, lub nie zapewnia rzetelności sporządzanych rekomendacji albo nie ujawnia swojego interesu i konfliktów interesów istniejących w chwili ich sporządzania lub rozpowszechniania, Komisja Nadzoru Finansowego może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną:
• w przypadku osób fizycznych – do wysokości 2 072 800 zł;
• w przypadku innych podmiotów – do wysokości 4 145 600 zł lub do kwoty stanowiącej równowartość 2% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, jeżeli przekracza ona 4 145 600 zł.

Z oświadczeniem ESMA można zapoznać się TUTAJ:

Zadaj pytanie naszym doradcom

Piotr Wojnar
Adwokat / Partner zarządzający
+48 22 420 59 59
piotr.wojnar@actlegal-bsww.com

Łukasz Świątek
Adwokat / Starszy prawnik
+48 22 420 59 59
lukasz.swiatek@actlegal-bsww.com

Katarzyna Krzykwa
Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 22 420 59 59
katarzyna.krzykwa@actlegal-bsww.com

Pobierz Kapitalny Newsletter

Kapitalny Newsletter

Rozporządzenie SFDR – legislacyjna nowość dla sektora usług finansowych

10 marca 2021 r. zaczęły obowiązywać przepisy Rozporządzenia w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych – SFDR[1]. Przepisy te mają na celu włączenie kwestii związanych ze wsparciem ochrony środowiska, dbaniem o społeczeństwo oraz ładem korporacyjnym (ang. Environmental, Social, Corporate GovernanceESG) do procesu podejmowania decyzji inwestycyjnych i biznesowych, poprzez nałożenie na podmioty zobowiązane obowiązku publikowania określonych informacji na stronach internetowych, w sprawozdaniach okresowych, w politykach wynagrodzeń czy też w informacjach ujawnianych przed zawarciem umowy z klientem.

W trakcie lektury SFDR może nasunąć się wiele pytań związanych ze stosowaniem postanowień tej regulacji, więc my postanowiliśmy odpowiedzieć poniżej na te, które pojawiają się najczęściej.

  1. Jakie podmioty objęte są zakresem SFDR?

SFDR ma zastosowanie do uczestników rynku finansowego oraz doradców finansowych, w tym w  szczególności (choć nie wyłącznie) do:
– firm inwestycyjnych, które świadczą usługi zarządzania portfelem lub doradztwa finansowego;
– zakładów ubezpieczeń udostępniających ubezpieczeniowe produkty inwestycyjne lub świadczących usługi doradztwa ubezpieczeniowego w odniesieniu do ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych;
– zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi;
– pośredników ubezpieczeniowych świadczących usługi doradztwa ubezpieczeniowego w odniesieniu do ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych.

  1. Do jakich podmiotów nie ma zastosowania SFDR?

Postanowień SFDR nie stosuje się do następujących podmiotów, dla których wykonywanie dodatkowych obowiązków informacyjnych mogłoby stanowić zbyt duże obciążenie, niezależnie od ich formy prawnej, pod warunkiem, że zatrudniają mniej niż 3 osoby:
– pośrednicy ubezpieczeniowi, którzy świadczą usługi doradztwa ubezpieczeniowego w odniesieniu do ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych;
– firmy inwestycyjnie, które świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego.

  1. Dlaczego niektóre podmioty muszą stosować Rozporządzenie SFDR, skoro podlegają obowiązkom wynikającym z Dyrektywy NFRD[2]?

Niektóre podmioty, takie jak np. spółki publiczne, banki czy zakłady ubezpieczeń, mają obowiązek zamieszczania w sprawozdaniach okresowych określonych informacji niefinansowych. Przykładowo są obowiązane do zawarcia w sprawozdaniu z działalności oświadczenia o swojej polityce obejmującej co najmniej kwestie środowiskowe, społeczne i pracownicze, poszanowanie praw człowieka oraz przeciwdziałanie korupcji i łapownictwu. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektywa NFRD dotyczy udzielania informacji o swojej działalności, natomiast SFDR o własnych produktach i usługach finansowych, ale w oparciu o informacje na temat działalności podmiotu trzeciego, którą te produkty lub usługi finansują.

  1. Co klienci zyskają dzięki SFDR?

W związku ze stosowaniem SFDR przez uczestników rynku finansowego, klienci chcący inwestować w sposób odpowiedzialny, będą mogli wybrać produkty finansowe dedykowane bezpośrednio kwestiom ESG, w szczególności tzw. produkty „dark green”, które mają na celu zrównoważone inwestycje oraz tzw. produkty „light green”, promujące m.in. aspekt środowiskowy lub społeczny.

  1. Jakie obowiązki nakłada SFDR na podmioty rynku finansowego?

SFDR nakłada na podmioty rynku finansowego nowe obowiązki informacyjne, skutkujące koniecznością wskazywania w informacjach ujawnianych klientom sposobu, w jaki uwzględniają kwestie ESG jako ryzyko dla wartości inwestycji oraz skutków podejmowanych przez nich decyzji inwestycyjnych, które mogą mieć wpływ na środowisko. Wskazane informacje, w zależności od konkretnego przypadku, muszą być publikowane:
– na stronie internetowej podmiotu zobowiązanego;
– w polityce wynagrodzeń ww. podmiotu;
– w informacjach ujawnianych przed zawarciem umowy z klientem;
– w sprawozdaniach okresowych podmiotów zobowiązanych;
– w komunikatach marketingowych.

  1. Czy wszystkie obowiązki wynikające z SFDR muszą być wykonywane już teraz?

Co do zasady tak, za wyjątkiem wymogów w zakresie ujawnień w sprawozdaniach okresowych, które uczestnicy rynku finansowego powinni stosować od dnia 1 stycznia 2022 r.

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (Dz. Urz. UE L 317/1), „SFDR” (ang. Sustainable Finance Disclosure Regulation).
[2] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże spółki oraz grupy (Dz. Urz. UE L 330), „Dyrektywa NFRD” (ang. Non-Financial Reporting Directive).

Zadaj pytanie naszym doradcom

Piotr Wojnar
Adwokat / Partner zarządzający
+48 22 420 59 59
piotr.wojnar@actlegal-bsww.com

Łukasz Świątek
Adwokat / Starszy prawnik
+48 22 420 59 59
lukasz.swiatek@actlegal-bsww.com

Katarzyna Krzykwa
Aplikant adwokacki / Prawnik
+48 22 420 59 59
katarzyna krzykwa@actlegal-bsww.com